روش و خاصیت خونخواری زالو از شکار بیمار زالوهای هیرونیده مثل هیرودو مدیسیناتیس و هیرودو وربانا عادت زیادی به خونخواری داشته و خون شکارشان را میمکند.زالوی بادکش حلقی اش را به شکارش میچسباند و با بادکش قدامی خود فعالیت تغذیه ای را شروع میکندسه آرواره تیغه ای شکلش و دندان دار leech از دهان بیرون آمده و مانند اره حرکت میکند که این حالت موجب بریدگی به شکل Y میشود که در پوست بیمار یا میزبان
میرود و با یک ماده با منشاء ناشناخته بی حس یا بیهوش میگرددرگهای جلدی باش شده و خون زیادی فوران میکندو به طرف محفظه پیش دهانی و حفره دهانی و حلقه ماهیچه ای مکیده میگردد مواد فعال هیرودین که همان ضد انعقاد خون میباشد با ترشح بزاق روی زخم جاری میگردد و از لخته شدن خون حتی پس از اتمام زالو درمانی جلوگیری مینماید.زالو leech خون مکیده را زود حضم نمینمایند و مقداری از آنزیمهای هضمی را خود زالو تولید میکند ولیاین آنزیمها توسط فلور میکروبی هم سفرگان داخلی تکیه مینمایند.زالو دارای باکتریهایی در روده میباشند که آنزیمهای خاصی ترشح کرده که بجز انزیمهای درون زا که در همه زالوها دیده میشود.باکتریهای هم سفره گونه های خاصی دارند آنزیمهای تخصصی ترشح مینمایند.زالوهای خونخوار مثل هیرودومدیسیناس گونه ای از باکتری با نام آئروموناس هیدروفیلا را در روده زالو دارد دارای دو وظیفه خیلی مهم میباشند:باکتری مورد نظر یک آنتی بیوتیک ترشح میکند که باعث میشود رشد سایر باکتریها جلوگیری نماید و تجزیه خون را که در سیستم گوارشی باقی است را به تعویق میرساند. باکتری مورد بحث ما نقش بارزی در هضم و جذب مواد غذایی زالو اجرا مینماید و قسمتی از نیازهای ویتامینی leech از باکتریهای روده ای که همسفرگی نامیده میشوند را دارد.موقع تغذیه زالوی طبی چینه دان خود را پر از خون میکند چینه دان بزرگتر از روده میباشد که محلی برای حضم خون است که به آرامی و به کمک آنزیمهای باکتریایی تجذیه میگردد. آنتیبوتیکهای طبیعی چینه دان از فاسد شدن و همولیز خون با کمک میکروارگانیسم خارجی جلوگیری میکند.باکتری سیاه زخم , کزاز , مننژیت , گلودرد میکروبی و تب گزارش شده است.خون با موکوس مخلوط شده و هموگلوبین به صورت محلول آزاد می شود و سپس محتویات چینه دان به مقدار کم در یک زمان به کمک یک عضل تنگ کننده وارد روده می شوند . تمام هموگلوبین محلول جذب می شود و قسمتی بدون پروتئین هموگلوبین گویچه ها سرخ هم به عنوان مدفوع از مخرج خارج می شود سلول بزاقی و ترشحات آنها در هضم و جذب مواد غذایی نقشی ندارند روده میانی زالو فاقد آنزیم هایی مانند کربوهیدرازها , لیپازها و پروتئازها و به ویژه اندوپپتیدازها می باشد . گرچه در گونه همه چیز خوار ممکن است برخی آنزیم ها فوق به میزانی جزئی حضور داشته باشند ولی وجود آنزیم اگزوپپتیداز در اغلب گونه مطالعه شده اثبات شده است . بدیهی است که کمبود برخی از آنزیم به وسیله میکروفلور هم سفره داخلی تامین می شود . نتایج آزمایشات اثبات کرده اند که باکتر آئروموناس هیدروفیلا قادر به تولید پروتئازها , لیپازها و آمیلاز ها می باشد . مهم ترین آنها سینتاز می باشد که در تخریب
گویچه سرخ موجود در غذا خورده شده نقش مهمی دارد . همولیزین پروتئاز است که به تجزیه هموگلوبین کمک می کند . مقدار بسیار کمی از خون هضم نشده در روده باقی می ماند که از طریق مخرج دفع می شودهمان طور که ذکر شد , باکتر هم زیست داخلی در معده زالوها مواد آنتی بیوتیک تولید می کنند که در جلوگیر فساد خون ذخیره شده در معده به مدت طولانی موثر هستند . و حتی اثر مثبت این مواد بر موجود در روده زالو (آئروموناس هیدروفیلا ) عوامل عفونت هایی هم چون سل , اسهال خونی و دیفتر را در شرایط کشت آزمایشگاهی از بین می بردعلاوه بر آنزیم باکتری آئروموناس غدد بزاقی و چینه دان در زالوهای طبی چندین ماده شیمیایی تولید می کنند که برای حیات زالوها ضرور است . این مواد عبارتند از :داروی بیهوش کننده , عوامل محرک , گشاد کننده عروق , مواد ضد انعقاد و آنتی بیوتیک ها . از دیگر خواص شیمیایی غدد بزاقی , مکانیسم ضد باکتریایی است که کپسول پلی ساکاریدی استرپتوکوک ها و دیگر باکتری سمی و سخت را حل می کنند . این آنزیم توسط یک شرکت داروسازی انگلیسی با عنوان علامت انتشار تجاری دارویی ثبت گردید.زالو با یک مکانیسم فوق العاده پیچیده اولا اجازه نمی دهد هیچ میکروارگانیسمی از محل گزش خودش وارد خون شود، بعد بوسیله مواد بزاق خود محل گزش را به سرعت ترمیم می کند و در نهایت بوسیله بزاق خود میکرو ارگانیسمهای بیماریزائی که در داخل بدن وجود دارند را نابود میکند و در کل خون بلعیده شده توسط زالو بنابر جبر طبیعت و حفظ حیات این جانور , از انواع میکروارگانیسمها پاک میشود.
