خاصیت گشادکنندگی عروق : به دلیل وجود ماده هیستامین است.
خاصیت ضدانعقادی : به دلیل وجود آنزیم هیالورونیداز موجود در بزاق زالو است. این آنزیم خاصیت آنتی بیوتیکی و حل کردن موکوس بسیار قوی دارد به طوری که در درمان گلوکوم هم بسیار موثر است.
خاصیت آنتی بیوتیکی : این خاصیت اخیراً مورد توجه بسیاری قرار گرفته و بر بیماریهای ناشی از استاف طلایی و میکروب سل و اسهال خونی و دیفتری موثر است. خاصیت ضدالتهابی و ضدلختهای آب دهان زالو ( بزاق ) حاوی بیش از یکصد نوع ماده حیاتی مفید است که موجب درمان بیماریهای مختلفی می شود. عصارهی آب دهان زالو شامل دو دسته از مواد هستند که گروهی به عنوان نروترانسمیتر بر روی پایانههای عصبی عمل میکنند و موجب تحریک عمومی روی نقاط طب سوزنی میشوند و دسته دیگر که بر روی گردش خون عمومی و مویرگها عمل کرده و به عنوان ضد انعقاد ، ضد تورم و ضد درد ایفای نقش میکنند.
1 ) هیرودین : در بزاق زالوی پزشکی ترکیبی وجود دارد به نام هیرودین که از انعقاد خون جلوگیری میکند. ترکیبات بزاق زالو به عنوان ماده فیبرینولیتیک عمل کرده ، از عمل فیبرین جلوگیری میکند ؛ ضد پلاکت است و از بهم چسبیدن پلاکتها جلوگیری مینماید.
هیرودین مهمترین ماده ضد انعقاد بزاق زالو است. پروتئینی متشکل از 65 اسید آمینه است و ردیف اسیدهای آمینه آن با تکنیک PCR مشخص شده است. خاصیت ضد انعقادی هیرودین قوی تر از هپارین است. عمل هیرودین به وسیله همنتین و آنتی استاتین تقویت میشود. فعالیت هیرودین را از روی خاصیت ترومبین آن بیان میکنند. امروزه فرم نوترکیب هیرودین به نام لیپرودین سنتز شده است.
با آزمایشی که به صورت تجربی بر روی خون مکیده شده توسط زالو انجام شد زمان لخته شدن خون به بیش از 6 ساعت افزایش یافته است.
هیرودین با انبساط ماهیچههای صاف جدار عروق سبب گشادی عروق و افزایش جریان خون میشود. هیرودین خاصیت بیحس کنندگی دارد . بطور کلی برای هیرودین اثرات آنتی کواگولانت ، آنتی ترمبوتیک ، ترمبولیتیک ، آنتی ایسکمیک ، هیپوتنسیو ، تحریک کننده سیستم ایمنی ، ممانعت از تصلب شرائین ، بی حسکنندگی ، آنتی باکتریال و خاصیت ضد التهابی شناخته شده است.
هیرودین برای فعال شدن نیاز به کوفاکتور ندارد.
هیرودین اثرات پایدار و یکنواخت وابسته به دوز دارد.
هیرودین اثر مستقیم روی مهار ترومبین دارد.
هیرودین مسمومیت ندارد.
هیرودین بی حسی موضعی می دهد.
آنزیم های دیگر موجود در بزاق زالو
زالو خون را بهتر از حجامت از عمق بدن بیرون میکشد. زالو انداختن برای بیماریهای پوستی مثل جوش، دملهای صورت ، لکهها و نقطههای سیاه و سفید و نظایر آن مفید است. امروزه زالو به دلیل خاصیت ضد انعقاد خود یکی از ابزارهای جراحی در پیوندها و دوام بافت پیوندی است. تحقیقات نشان میدهد که 3-5 روز پس از زالو اندازی عروق جدیدی در اطراف و حاشیهی محل نیش زالو به وجود میآیند که برای تخلیه عروقی این ناحیه مفیدند. اثرات فارماکولوژیکی بزاق زالو به مدت 10 ساعت یا بیشتر در محل زخم باقی میماند. ترشحات زالو با تأثیر بر روی اعصاب اطراف محل درد ، بیحسی موضعی ایجاد میکند.
